Imperium Incarum

Res apud Vicidata repertae:

Continens: America Australis
Caput: Cuscum

Gubernium

absolute monarchy, Cultus imperatorius
Princeps: Pachacútec, Túpac Inca Yupanqui, Huayna Capac, Huascar, Atahualpa

Populus

Sermo publicus: linguae quechuae

Tabula aut despectus

Despectus in Machu Pikchu.

Imperium Incarum in America Australi rexit, antequam conquisitatores Hispani id ceperunt ubi maximum imperium in America Praecolumbiana fuit. Caput imperii fuit Cuscum. Imperium Quechice Tawantinsuyu nominabatur. Quechice tawa est quattuor; -ntin, colligatus,a,um; suyu, regio; Tawantinsuyu igitur "quattuor regiones colligatas" significat. Tavantinsuius territoria fuerunt Peruvia, Aequatoria, Columbia, Chilia, Argentina et Bolivia, et pars Amazonium Nemoris, ubi quoque Indi Americani alii vivebant. Tavantinsuiu in "dominia" (Hispanice señoríos) dividebatur, societate etiam in classes divisa. Imperator Sapae Incae titulum habebat.

Vocabulum inca 'deum in terra' significat. Cuscum caput fuit, ubi Sacsaiuaman, sedes imperii, patebat. Tavantinsuiu in suiua quattuor: Chinchasuiu, Antisuiu, Contisuiu et Collasuiu (Quechice Chinchay Suyu, Antisuyu, Kuntisuyu et Qulla Suyu, proprie) dividebatur. Quechua (Lingua Quechica) lingua Incarum erat.

Origo |

Lapides instructi in Machu Pikchu.

Duae fabulae asseverant Mancum Capacum et Mamam Ocllonem primos Incas fuisse.

Prima fabula |

Secundum primam fabula, Mancus Capac et Mama Ocllo exiverunt e Lacu Titicaca, Solis iussu, ut quaererent bonum locum ad colendum imperium et caput, Cuscum.

Secunda fabula |

Altera fabula dicit fratrem Ayares Imperium Incarum condidisse.

Ordinatio imperii |

Prima imago Incarum in Europa visa, in Petri Cieza de León Cronica del Peru (1553).

Manco Cápac et Mama Ocllo, filii Inti.

Unus ex maioribus eventibus per Imperium Incarum victum fuit mors Atabalipae ^[es], ultimi Sapa Inca imperii, die 29 Augusti 1533.

Ordinatio Politica |

Maxima auctoritas Sapa Inca fuit. Suiu regebatur a suiuiuquo (gubernator delegatus).

Imperator |

Sapa Inca maximus imperatoris Incarum titulus erat.

• 
  Imperium Fabularum
  
  • 
    Parvum Cuscum (Quechice Rurin Qusqu):
    
    • ~1200 - ~1230: Mancus Capacus
      
    
    
    • ~1230 - ~1260: Sinchius Roca
      
    
    
    • ~1260 - ~1290: Lloceus Iupancius
      
    
    
    • ~1290 - ~1320: Maita Capacus
      
    
    
    • ~1320 - ~1350: Capacus Iupancius
      
    
    
  
  
  • 
    Altum Cuscum (Quechice Hanan Qusqu):
    
    • ~1350 - ~1380: Inca Roca
      
    
    
    • ~1380 - ~1400: Iavar Vacacus
      
    
    
    • ~1400 - 1438: Viracocha Inca
      
    
    
  
  

• 
  Imperium Historicum
  
  • 
    Altum Cuscum (Quechice Hanan Qusqu):
    
    • 
      1438 - 1471: Pachacutecus
      
    
    
    • 
      1471 - 1493: Tupacus Yupanquius
      
    
    
    • 
      1493 - 1525: Huayna Capacus
      
    
    
    • 
      1525 - 1532: Atabalipa ^[es]
    
    

Consilium Imperantium |

Consilium Imperantium constitutum erat ex his:

• 
  Suius praefectus (Suiuiuquus)


• Princeps Incarum (Aucius)


• Summus Sacerdos (Vilca Umus)


• Magister Imperii (Amauta)


• Militaris praefectus (Apuscipaius)

Ordo Territorii |

Quattuor suiua |

Suyu (Latine fere suiua) est verbum Quechicum quod significat 'regionem' vel 'quadrans'.

Quattor suiua Tahuansuiu constituebant:

• Superiora suiua (Quechice Hanan suyukuna) erant:
  
  • 
    Chinchasuiu (Quechice Chinchay Suyu)
  
  
  • 
    Collasuiu (Quechice Qulla Suyu)
  
  

• Inferiora suiua (Quechice 'Rurin suyukuna) erant:
  
  • 
    Antisuiu (Quechice Anti Suyu)
  
  
  • 
    Contisuiu (Quechice Kunti Suyu)
  
  

Suiua dividebantur in provincias (regio 10000 incolarum), quae dividebantur in saiacuna, quae dividebantur in aellucuna (familiae).

Ordo societatis |

Classes societatis |

In consociationes Incae dividebantur. Erant magnae differentiae in consociatonibus. Inca potestatem habebat. Plebs basis societatis erat.

Ratio controli^? plebis |

Ars Incarum |

Ars et Architectura Incarum progressae erant. Architecturae Incarum aedificia sunt:

• 
  Archaeoropolis sive Machu Pikchu
  


• Ollantaytambum


• Palatium regis


• Pisacum


• Sacsayhuaman


• Solis Templum

Bibliographia |

Fontes antiquiores

• 1609-1617 : Garcias Lasus Inca, Comentarios Reales de los Incas pars 1; pars 2; recensio interretialis
  

Eruditio recentior

• 
  Куприенко, Сергей (2013). Источники XVI-XVII веков по истории инков: хроники, документы, письма. Kyiv: Видавець Купрієнко С.А.. ISBN 978-617-7085-03-3 .


• 
  Bengoa, José (2003). Historia de los antiguos mapuches del sur. Santiago: Catalonia. ISBN 956-8303-02-2 .


• 
  Hemming, John (2003). The Conquest of the Incas. Harvest Press. ISBN 0-15-602826-3 .


• 
  MacQuarrie, Kim (2007). The Last Days of the Incas. Simon & Schuster. ISBN 978-0-7432-6049-7 .


• 
  Mann, Charles C. (2005). 1491: New Revelations of the Americas Before Columbus. Alfred A. Knopf. pp. 64–105. ISBN 978-0-307-27818-0 .


• McEwan, Gordon Francis. 2008. The Incas: New Perspectives. Novi Eboraci: W. W. Norton & Co. ISBN 978-0-393-33301-5.


• 
  Morales, Edmundo (1995). The Guinea Pig: Healing, Food, and Ritual in the Andes. University of Arizona Press. ISBN 0-8165-1558-1 .


• 
  Popenoe, Hugh; Steven R. King; Jorge Leon; Luis Sumar Kalinowski; Noel D. Vietmeyer (1989). Lost Crops of the Incas: Little-Known Plants of the Andes with Promise for Worldwide Cultivation. Vasingtoniae: National Academy Press. ISBN 0-309-04264-X .


• Sanderson, Steven E. 1992. The politics of trade in Latin American development. Stanfordiae: Stanford University Press. ISBN 978-0-8047-2021-2.


• Sandoval, José R. et al. 2018. "Genetic ancestry of families of putative Inka descent". Molecular Genetics and Genomics, 3 Martii 2018.


• Steward, Julian H., ed. 1946. The Handbook of South American Indians, 143, vol. 2: The Andean Civilizations. Vasingtoniae: Smithsonian Institution.

Nexus externi |

Vicimedia Communia plura habent quae ad Imperium Incarum spectant.

Cultus Praecolumbiani

In America Septentrionali: Tumulorum aedificatores (Adena – Hopewell – Mississippiensis) – Anasazi – Coles Creek – Castrum Antiquum – Fremont – Hohokam – Mogollon – Patayan – Cultus Plano – Plaquemine – Locus archaeologicus: Paupertatis Punctum
Chronologia cultuum praecolombianorum in America Septentrionali
In Mesoamerica: Capacha – Chichimeca – Postolmecus – Huaxtecus – Mixtecus – Olmecus – Pipil – Cultus Sepulcrorum Faucis & Teuchitlan – Tarascana – Tlatilco – Toltecus – Totonac – Veracrux – Zapotecus — Loci archaeologici: Cholula – Izapa – Teotihuacán – Xochipala
Chronologia cultuum praecolombianorum Mesoamericanorum
In America Meridionali: Cañaris – Chachapoias – Chancay – Chavín – Chimú – Cultus Hydraulicus Tumulorum – Las Vegas – Lima – Mapuche – Moche – Mollo – Chibcha (Muisca) – Nariño – Nazca – Caral – Quimbaya – Shuar – Sican – Taíno – Tairona – Tiahuanacu – Valdivia – Wari — Loci archaeologici: El Abra – Sanctus Agustinus – Tierradentro – Caral — Chavín de Huántar
Chronologia cultuum praecolombianorum in America Meridionali

---

Imperium Aztecorum: Lingua Navatlaca — Scriptura Azteca — Religio Azteca — Mythologia Azteca — Calendarium Aztecum — Societas Azteca — Chinampae — Occupatio Hispana in Imperium Aztecorum (Ferdinandus Cortesius)
Humanus cultus Maiensis: Linguae Maiae — Scriptura Maiensis — Religio Maiensis — Mythologia Maiensis — Calendarium Maiensis — Societas Maiensis — Architectura Maiensis — Occupatio Hispana in Iucataniam (Franciscus de Montejo) — Occupatio Hispana in Guatimaliam (Petrus de Alvarado)
Imperium Incarum: Linguae Quechuae — Quipu — Religio Inca — Mythologia Inca — Calendarium Inca — Societas Inca — Architectura Inca (Systema viarum — Agricultura Inca) — Occupatio Hispana in Imperium Incarum (Franciscus Pizarro)